Dystymia

Przyczyny dystymii

W przypadku tej choroby ciężko oszacować kiedy tak naprawdę ma ona swój początek. Często zdarza się tak że pacjent jest przekonany, że cierpi na dystymię "odkąd pamięta". Naukowcy są zdania, że u podłoża tego schorzenia mogą leżeć uwarunkowania genetyczne. Oznacza to, że przyczyna może znajdować się po stronie nieprawidłowo funkcjonującego OUN, czyli ośrodkowego układu nerwowego.

Dystymia a depresja

Choć objawy zarówno jednego jak i drugiego schorzenia są zbliżone, to psycholodzy już po kilku minutach rozmowy z pacjentem są w stanie postawić odpowiednią diagnozę. Okazuje się, że najbardziej charakterystyczne dla dystemików jest to, że oni raczej nie skarżą się na swoje dolegliwości, niż rozpaczają nad nimi jak to zwykły robić osoby w depresji. Dystymia to widzenie świata w bladych barwach, a nie w zupełnej czerni. Często o takich osobach mówi się, że są chore na smutek. W istocie ludzie chorzy na dystymię tracą umiejętność cieszenia się, a nawet uśmiechania. W wyniku takiej postawy, często są odrzucani przez społeczeństwo. Przyczepia się im etykietkę nudziarzy i aspołeczników. Takie postępowanie jedynie pogłębia poczucie bycia innym - gorszym.

Leczenie dystymii

Choć osoby z dystymią często nie postrzegają swojego chronicznie obniżonego nastroju jako choroby, to w miarę pogłębiania się poczucia bezcelowości w życiu, pojawiają się sygnały świadczące o pełnoobjawowej depresji. Wówczas (najczęściej) ktoś z otoczenia chorego namawia go na wizytę u specjalisty. Niestety wtedy osoba taka wymaga już dłuższego i żmudniejszego procesu leczenia. Składa się ono z dwóch etapów, które w istocie przeprowadza się jednocześnie - psychoterapię i farmakoterapię. Najskuteczniejszą z psychologicznego punktu widzenia okazuje się być terapia poznawcza, a zaraz po niej interpersonalna. Z kolei leczenie farmakologiczne przynosi najlepsze skutki przy wykorzystaniu leków antydepresyjnych, do których należy m. in. selektywne i  nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne czy popularne w ostatnich latach leki z grupy SSRI (inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny). U ponad 60% pacjentów leczenie skutkuje.

Długotrwałe kiepskie samopoczucie, brak energii do działania i izolowanie się od społeczeństwa mogą świadczyć o początkach dystymii. Nie należy tego zjawiska ignorować. "Sam sobie poradzę": - to jedno z najpoważniejszych błędów dystymików, a im wcześniej postawi się diagnozę, tym łatwiej jest się pozbyć przykrych dolegliwości tej podstępnej choroby.

Marlena Podsiedlik

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy Dystymii